Światowy Dzień Ubogich

Dzięki nim ponownie uwierzyłam w siebie



Pochodzę z rodziny patologicznej. Moja matka była uzależniona od alkoholu. Urodziła nas trzynaścioro, a ojciec zostawił mnie i moją rodzinę, gdy byłam jeszcze dzieckiem. Ja i moi dwaj bracia trafiliśmy do domu dziecka, a potem do rodziny zastępczej. W wieku 18 lat wyprowadziłam się od nich i zaczęłam eksperymentować z używkami. Poznałam mężczyznę, z którym zaszłam w ciążę. Urodziłam córkę.

W Domu Samotnej Matki przebywam od ponad roku. Po raz trzeci. Za pierwszym razem nie byłam w stanie współpracować i podporządkować się regulaminowi. Po długim czasie wreszcie podjęłam współpracę, rozmawiam z innymi o swoich problemach, uczęszczam na warsztaty organizowane na terenie domu. W wielu kwestiach mogę polegać na pracownikach i współmieszkankach domu. Dzięki nim ponownie uwierzyłam w siebie oraz swoje możliwości. Pomogli mi rozwiązać codzienne problemy. Wróciłam do szkoły, podjęłam pracę zarobkową, a moja córka zaczęła uczęszczać do przedszkola.

Planuję opuścić placówkę. Mieszkając w domu nauczyłam się, że nawet najtrudniejsze przeciwności losu można pokonać. Chcę, aby moja córka miała zdrową i normalną rodzinę, aby nigdy nie musiała usłyszeć, że wychowuje się w „patologicznej rodzinie”.

Wszystkim, którzy pomogli mi się zmienić i wspierali mnie, gdy zmagałam się z wieloma problemami – dziękuję.

Bożena, 28 lat